Mens versus Google - Het Belang van de Subjectiviteit

We leven in een fascinerende tijd waarin er uitdagingen zijn op vele vlakken. Ik ben nog altijd de relatie tussen de digitale ontwikkelingen en het effect op het beeld dat de mens van zichzelf hierdoor al dan niet bewust opbouwt.

Recentelijk heb ik het even kort gehad over Google Translate en het nut van het leren van een vreemde taal (1) en heb ik een pleidooi gehouden voor het niet direct googlen van van alles en nog wat, maar je geheugen ook nog eens in te zetten (2) om eerder opgeslagen zaken terug te vinden.

In deze bijdrage wil ik stilstaan bij het aspect van informatieopslag door mensen. Je zou je kunnen afvragen wat het nut is van het opslaan van informatie in onze hersenen. Zo'n beetje alles kun je immers wel bij elkaar vinden op internet. Waarom zou je eigenlijk nog de moeite nemen om iets te onthouden als het vaak nauwkeuriger is op te halen op internet? Zijn onze hersenen niet inferieur aan een dergelijke onmeetbare electronische database?

Foto van Jac. Splinter (4)

Net liep ik door Arnhem en zag het bordje van de van Spaenstraat (3). Ik vroeg me even af wie nou van Spaen ooit geweest is (5). Omdat het voor mij nieuwe informatie is, heb ik het gegoogled en nu zou je je kunnen afvragen: is het nou de moeite waard om hier iets over op te slaan in je eigen geheugen en wat heeft het nou in hemelsnaam toe te voegen aan de broninformatie zelf? Hoe kun je als mens ook maar iets toevoegen hieraan?

Persoonlijk ben ik geneigd om te denken dat onze kracht als mens er niet zozeer in zit om informatie vlekkeloos en objectief te onthouden en te reproduceren, maar dat het waardevolle juist te vinden is in de subjectieve verwerking van 'droge, statische' encyclopedische (internet) informatie.

Hierdoor is het wellicht wel prima dat deze droge informatie gewoon ergens op internet staat, maar het is wellicht wel de toekomst van de mens om deze informatie sappiger te maken, om hier als het ware een subjectieve saus overheen te gieten. Een subjectieve beleving van informatie kan nog niet geleverd worden door internet en op die manier.

In het geval van de van Spaenstraat: zou je de informatie hierover als een soort van bonbons in je mond kunnen laten smelten om dat te ervaren wat het bij je oproept: Arnhem, 26 december 1750, Mr. Willem Anne Baron van Spaen le Lecq, 1817, den Haag. De wens om een groots historisch werk over Gelderland te maken, waar uiteindelijk slechts één deel van wordt verwezenlijkt omdat de dood aanklopte bij de Baron. Wat roept dat bij je op? Wat gebeurt als je deze informatie met gesloten ogen proeft? Zijn er misschien bijzondere herinneringen, bepaalde gevoelens? Wordt wellicht een oud trauma geactiveerd, of vindt spontaan een helend proces plaats?

Zomaar een Baron gegoogled (6)

Hoe klinkt het als je eigen voornaam laat volgen door Baron, je eigen achternaam, gevolgd door Le Lecq? Ben jij wel eens vol enthousiasme ergens aan begonnen, zonder het helemaal af te maken? Als je de tijd zou hebben, zou je de geschiedenis van je dorp, stad of familie willen opzoeken, en zou je dat dan doen op zoek naar informatie, of misschien toch ook wel vooral om nieuwe lekkere bonbons te mogen proeven?


NOTEN
(1) Waarom zou je Russisch Leren. Je hebt toch Google Translate?
(2) Reis door Geheugenland: iedere keer weer leuk om je Geest te observeren
(3) In een eerder blog sprak ik al over de Agnietenplaats, zie Het Koesteren van Speelse ontvankelijkheid voor nieuwe Dingen
(4) Jac Splinter en een analyse over straatnaamborden in Nijmegen
(http://www.jacsplinter.nl/mobi/item.asp?menu=4D&sub=Zo%20Kan%20Het%20Ook&item=90%20straatnaamborden)
(5) Willem Anne Baron van Spaen le Lecq (info van Straatnamenlijst Gemeente Nijmegen) schijnt zich bezig gehouden hebben met het verzamelen van historische documenten over Gelderland. Hij is geboren op tweede kerstdag in 1750 en stierf op 29 april 1817)
(6) Baron van Grumble - zomaar een Twitteraccount op een vrijdagochtend in september