Wederom zoeken in de Eeuwigheid naar Geschiedenis Mensheid

Vanochtend om zeven uur liep ik mijn dochter in de arm over de dijk waar we samen genoten van de zon en het uitzicht vol water, groen en menselijke staaltjes architectuur. Toen we wat afdaalden en ons ergens halverwege de dijk nestelden, begon mijn dochter haar verkenningstocht door de verschillende soorten gras en andere groene vegetatie-variatie.

Strijkijzers door de Woestijn door Vladimir Kush

Het gaf me even de tijd om stil te staan bij een citaat uit een vrij recent boek van Tijn Touber, namelijk 'Heimwee naar het paradijs'. In 2013 heb ik eerder vanuit dit project naar een ander boek van hem verwezen (1). In dit boek verwent hij ons met een citaat uit de Smaragden Tafels (The Emerald Tablets) van Thoth:

"Diep in het hart van de eeuwigheid 

zochten wij naar de kennis die aan de jeugd 

van de Aarde toebehoorde"

Dit roept bij mij heerlijke herinneringen op aan een tijd dat we niet onze geest vooral voedden met zaken die alles te maken met het 'gewone' leven op aarde, waarbij ik denk aan het werken, de verantwoordelijkheden van het gezinsleven, films, de digitale wereld met al haar apps, youtubers, berichten, nieuws en games, psyducks en rattatas.

Veelvoorkomende Pokemon Rattata van de app Pokemon Go

Het roept eerder beelden op van mensen die bij elkaar komen om zich gezamelijk af te stemmen op energieën die in zich de geheimen dragen van verloren tijden. Mensen die de techniek weer hebben ontdekt hoe je middels het stellen van de juiste vragen, en het leren ontvangen van antwoorden, samen werelden kunt laten herleven die reiken naar een tijd toen de mensheid vele malen geavanceerder was dan dat we nu denken te zijn (2).

Het lezen van het boek van Touber kan je in ieder geval al een beetje in de juiste vibratie zetten. De kunst is dan natuurlijk om die toon vast te houden, en vooral ook de juiste ontvankelijke geestesgesteldheid.


NOTEN
(1) In http://noetiek.blogspot.nl/2013/07/door-overmoed-uit-de-holle-buis.html schreef ik bijvoorbeeld naar aanleiding van zijn boek 'het geheim van de genialiteit'. In drie andere artikeltjes verwijs ik ook nog naar hem. Schijnbaar weet hij me in deze tijden toch te inspireren, wat ik zeker moet koesteren. Het boek van Hans Peter Roel waar ik in Tijd en de Verschillende vierde Dimensies naar verwijs pakt dan toch een stuk minder.
(2) http://mooiegedachten.blogspot.nl/2010/10/het-zelf-scheppen-van-goden.html en http://boekenbol.punt.nl/content/2010/09/verdraaiing-van-prehistorische-geschiedenis