woensdag 31 augustus 2016

Microvita en de Link tussen Geest en Materie

Vandaag sprak ik met iemand die zei dat hij ooit eens het gedachtegoed had omarmd van een beweging die Ananda Marga werd genoemd. Ik had er nog nooit van gehoord en via wikipedia ontdekte ik dat deze organisatie in 1955 in India ontstaan is uit het gedachtegoed van een man met de naam Prabhat Rainjan Sarkar, die overigens van vele markten thuis was, zoals we weldra zullen zien.

Shrii Shrii Anandamurti

Deze heer Sarkar, die overigens ook bekend stond onder de pakkende naam 'Shrii Shrii Anandamurti', wat zoiets betekent als 'Hij die anderen aantrekt door de belichaming van gelukzaligheid' bleek in de jaren tachtig ook nog eens de grondlegger van het concept van Microvita, en daar wil ik even iets langer bij blijven stilstaan.

Deze term verwijst naar iets interessants, namelijk het concept dat er een soort van bewustzijn is dat aan de basis staat van materie. Zij zouden een brug slaan tussen enerzijds de wereld van de materie en die van de geest. Deze microvita zouden de materie maken vanuit het subatomaire niveau (1).

Chiari Fersini's Reality is a Dream (2)
Dit roept bij mij allerlei associaties op, waarbij ik denk aan David Bohm en zijn concept van de Impliciete Orde (3) en de Morfische Resonantie Velden zoals Rupert Sheldrake die heeft geïntroduceerd waar ik op de hoofdsite van het noëtisch onderzoek meer over schrijf (4).

Beiden spelen met het idee dat er een soort van veld of ordenend, sturend principe is dat aan de basis ligt van materie. Toevalligerwijs heb ik afgelopen week ook een boek van Jane Roberts in mijn handen gehad waarin een laten-we-zeggen niet fysiek wezen die luistert naar de naam Seth ook spreekt over energie/materie en bewustzijn (5). Ik heb in het artikeltje over de drie wetenschappelijke taboes ook al over 'hem' gesproken (6).

Hij stelt daar dat alle energie bewustzijn heeft. De link tussen materie en energie is sinds Einstein's E=mc2 snel gemaakt, waardoor je hier ook een argument in zou kunnen zien voor het concept dat op een of andere manier bewustzijn ten grondslag zou kunnen liggen aan het ontstaan en het in stand houden van de materie.

Als afsluiter nog een citaat uit het laatste boek van Tijn Touber (7,8), waar hij in Egypte in een gesprek met een man die hij Abdamelek noemt het volgende te horen krijgt over de piramide van Cheops en het ontstaan ervan. Een knap staaltje inzet van microvita, zou ik zeggen!
"Thoth visualiseerde de piramide in een hogere frequentie, de frequentie van waaruit hij als genie bewust kon scheppen. Hoe krachtiger de creatie op dit niveau werd neergezet, hoe sneller die zich in de onderliggende realiteiten zal manifesteren. In het geval van Thoth duurde dat niet lang." (p. 76)

BRONNEN
(1) http://sarkarverse.org/wiki/Microvita_theory
(2) https://nl.pinterest.com/pin/393783561141410019/
(3) http://www.bizint.com/stoa_del_sol/plenum/plenum_3.html
(4) https://noetiek.wordpress.com/2010/06/22/het-vermengen-van-morfogenetische-velden/
(5) Roberts, J (1986) Dromen, evolutie en waardevervulling. Deventer: Ankh-Hermes.
(6) http://noetiek.blogspot.nl/2016/08/drie-taboes-van-de-huidige-wetenschap.html
(7) Touber, T. (2015) Heimwee naar het Paradijs. Lev-boeken.
(8) http://noetiek.blogspot.nl/2016/08/wederom-zoeken-in-de-eeuwigheid-naar.html

vrijdag 19 augustus 2016

Drie Taboes van de Huidige Wetenschap

Het is een slechte gewoonte, maar soms gebeurt het toch dat ik met meerdere boeken tegelijkertijd bezig ben. Vaak lukt het niet om ze allemaal uit te lezen, maar dat neemt niet weg dat ze soms wel samen tot iets nieuws leiden, zoals in dit geval deze blog over de drie taboes van de huidige wetenschap.

Is de Chinese beschaving van buitenaardse oorsprong?
In het eerste boek waar ik mee bezig ben, wordt als motto het volgende geschreven, wat meteen al goed aangeeft hoe moeilijk de wetenschap heeft met ideeën die té veel afwijken van wat de norm is.

"De lust van de mens om nieuwe en koene ideeën te leveren was slechts een ietsje groter dan zijn neiging om alle nieuwe en gewaagde gedachten te bestrijden. En dit ietsje maakt de vooruitgang uit" (Rainer Erler in Die Delegation)
Het idee om de mogelijkheid te verkennen dat er ooit in het verleden sprake is geweest van andere beschavingen van buiten de aarde die hebben ingegrepen in de geschiedenis van de mensheid zou je dan ook wel een mooi voorbeeld kunnen noemen van een huidig wetenschappelijk taboe.

Een ander taboe richt zich niet zozeer op de mogelijkheid van het bestaan van intelligent bewustzijn in fysieke vorm, maar op alles wat er maar op zou lijken dat er niet-fysiek bewustzijn zou kunnen bestaan buiten een fysiek lichaam. Het tweede taboe binnen de huidige wetenschappelijke wereld is dan ook ieder onderzoek naar het bestaan van de ziel, buitenlichamelijke ervaringen of reïncarnatie.

Het derde taboe dat ik zou willen onderscheiden betreft het bestaan van de mogelijkheid om met niet-fysiek bewustzijn te communiceren dat niet eens menselijk is. In een boek uit de jaren tachtig van Jane Roberts 'Dromen: evolutie en waardevervulling I' wordt in het begin Seth aan het woord gelaten, een beroemde entiteit uit de jaren zeventig en tachtig. Hij spreekt ook over de wetenschap en welke tegenkrachten er zich in deze wereld bevinden:

"De wetenschap heeft jammer genoeg de geest van zelfs haar meest originele denkers beknot, want zij durven niet van bepaalde wetenschappelijke principes af te wijken. Alle energie bevat bewustzijn. Die ene zin is in wezen wetenschappelijke ketterij en in veel kringen is het ook godsdienstige ketterij. Een erkenning van die eenvoudige verklaring zou inderdaad je wereld veranderen." (p. 7)
De Drie Wetenschappelijke Taboes zijn dan:
- In het verleden heeft de mens interactie gehad met buitenaardse beschavingen (die ze vaak abusievelijk als goden hebben beschreven)
- De ziel en het bewustzijn kan buiten een fysiek lichaam bestaan
- Het is mogelijk om via de menselijke geest contact te leggen met andere niet-fysieke levensvormen.

woensdag 10 augustus 2016

Wederom zoeken in de Eeuwigheid naar Geschiedenis Mensheid

Vanochtend om zeven uur liep ik mijn dochter in de arm over de dijk waar we samen genoten van de zon en het uitzicht vol water, groen en menselijke staaltjes architectuur. Toen we wat afdaalden en ons ergens halverwege de dijk nestelden, begon mijn dochter haar verkenningstocht door de verschillende soorten gras en andere groene vegetatie-variatie.

Strijkijzers door de Woestijn door Vladimir Kush

Het gaf me even de tijd om stil te staan bij een citaat uit een vrij recent boek van Tijn Touber, namelijk 'Heimwee naar het paradijs'. In 2013 heb ik eerder vanuit dit project naar een ander boek van hem verwezen (1). In dit boek verwent hij ons met een citaat uit de Smaragden Tafels (The Emerald Tablets) van Thoth:

"Diep in het hart van de eeuwigheid 
zochten wij naar de kennis die aan de jeugd 
van de Aarde toebehoorde"

Dit roept bij mij heerlijke herinneringen op aan een tijd dat we niet onze geest vooral voedden met zaken die alles te maken met het 'gewone' leven op aarde, waarbij ik denk aan het werken, de verantwoordelijkheden van het gezinsleven, films, de digitale wereld met al haar apps, youtubers, berichten, nieuws en games, psyducks en rattatas.

Veelvoorkomende Pokemon Rattata van de app Pokemon Go
Het roept eerder beelden op van mensen die bij elkaar komen om zich gezamelijk af te stemmen op energieën die in zich de geheimen dragen van verloren tijden. Mensen die de techniek weer hebben ontdekt hoe je middels het stellen van de juiste vragen, en het leren ontvangen van antwoorden, samen werelden kunt laten herleven die reiken naar een tijd toen de mensheid vele malen geavanceerder was dan dat we nu denken te zijn (2).

Het lezen van het boek van Touber kan je in ieder geval al een beetje in de juiste vibratie zetten. De kunst is dan natuurlijk om die toon vast te houden, en vooral ook de juiste ontvankelijke geestesgesteldheid.


NOTEN
(1) In http://noetiek.blogspot.nl/2013/07/door-overmoed-uit-de-holle-buis.html schreef ik bijvoorbeeld naar aanleiding van zijn boek 'het geheim van de genialiteit'. In drie andere artikeltjes verwijs ik ook nog naar hem. Schijnbaar weet hij me in deze tijden toch te inspireren, wat ik zeker moet koesteren. Het boek van Hans Peter Roel waar ik in Tijd en de Verschillende vierde Dimensies naar verwijs pakt dan toch een stuk minder.
(2) http://mooiegedachten.blogspot.nl/2010/10/het-zelf-scheppen-van-goden.html en http://boekenbol.punt.nl/content/2010/09/verdraaiing-van-prehistorische-geschiedenis