In het verleden hebben we het al eens gehad over de neiging van onze hersenen om vooral actief op de trommels te gaan slaan als er iets mis is, of als er de kans bestaat dat er iets mis kan gaan (1). Het is als gevolg hiervan ook veel eenvoudiger om bezig te zijn met je - in verschillende gradaties - druk te maken over dingen die je nog moet doen, dan bezig te zijn te met zaken die je een gelukkig gevoel geven.
 |
| Een blije vinger in het gras (2) |
Zojuist heb ik een stuk gefietst tegen een flinke, frisse wind in, en toen ik net thuis kwam werd ik me er geleidelijk aan bewust van dat ik me eigenlijk erg gelukkig voel. Ik ben er aardig in getraind om te voelen wanneer er ergens iets 'negatiefs' aan het sluimeren was, wat aandacht nodig heeft, voordat het uitgroeit tot een psychisch gezwel.
Ik ben er echter veel minder in getraind om dat gelukkige gevoel te voelen en dan vervolgens te gaan speuren naar de achtergronden van dát gevoel. Alsof dat niet zo nodig zou zijn. Alsof het belangrijker is om energie te steken in het achterhalen van mogelijke oorzaken voor een minder prettig gevoel, dan dat je energie investeert in het uitpluizen van de mogelijke redenen voor een gelukkig gevoel.
NOTEN
(1)
http://noetiek.wordpress.com/2013/08/18/de-negatieve-inslag-van-onze-hersenen-onderkennen/
(2)
http://9images.blogspot.nl/2012/04/finger-cute-art-smile.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten